Proefjes in het onderwijs is helaas een zeldzame gebeurtenis. Dit komt omdat het voorbereiding nodig heeft en je moet als onderwijzer jezelf goed inlezen. Gelukkig is er de website: http://www.proefjes.nl/, die de voorkennis al voor je heeft; zowel op kinderniveau als hoger (ook voor kinderen die op taalkundig hoger niveau zitten). De website geeft de benodigdheden aan en welke stappen je moet ondernemen. De lessen zijn vaak hetzelfde opgebouwd en dit zorgt ervoor dat je gemakkelijk nieuwe lessen kan geven vanuit de didactiek van de website.
De website heeft een gedeelte voor de leerkracht en een proefjes overzicht met afbeeldingen. Het is zeer aan te raden om de didactiek achter de proefjes te lezen. Het draait hierbij vooral om het stellen van de hypothese; kinderen moeten leren om hun verwachtingen van een proefje aan te geven. Uiteindelijk moeten de kinderen zelf hun hypothese kunnen evalueren. Dit allen natuurlijk in groepsverband.
De functie van het proefje is verbazen en interesseren. Vanuit het proefje kan je verder met de vakdidactiek, met volop geïnteresseerde leerlingen!
Vergeet niet een comment achter te laten en lid te worden van mijn blog!
Informatie kan ons bedriegen. Hoewel men vroeger niet de mogelijkheid had om dit vermoeden te achterhalen, is dit tegenwoordig wel zo. Het internet geeft ons de mogelijkheid om meerdere bronnen te vergelijken, daarnaast is de mens zelf een reporter geworden. Dankzij Twitter en Facebook kunnen we informatie sneller delen dan de tv of internetpagina's van de media. Dit zorgt voor vele interessante fenomenen (zowel positief als negatief). We leven hierdoor in een 'eerlijkere' wereld, maar ook een stuk harder. Misschien is de hoeveelheid informatie online wel te veel:
Vergeet niet een comment achter te laten en lid te worden van mijn blog!
Waarschijnlijk ben je al bekent met de website beeldbank. Zo niet, dan is dit een belangrijke introductie voor je!
Beeldbank van schoolTV biedt een verzameling van videoclips voor het onderwijs. Het is ingedeeld in drie gebieden: kleuters/peuters, primair onderwijs en het voortgezet onderwijs. Binnen deze gebieden zijn de videoclips weer ingedeeld per vakgebied. De videoclips zijn op kinderniveau en zijn divers; je hebt per onderwerp vaak verschillende videoclipjes. De clipjes dienen ter ondersteuning van de kennis die je probeert over te brengen in je les.
De website houdt rekening met de tijd van het jaar en geeft daarom tips aan met bijpassende videoclips; nu natuurlijk over Kerst.
Nu is de grote meerderheid van leerkrachten op de hoogte van beeldbank (hoop ik), maar waarschijnlijk is men dat niet op het gebied van 'beeldbank plus'. Beeldbank plus werkt eigenlijk gelijk aan het opzoeken van videoclips alleen dan voor werkbladen en andere opdrachten voor kinderen. Je kan als uitgangspunt de videoclips gebruiken en de rest van de les aankleden door gebruik te maken van een quiz of werkblad. Daarnaast kan je per onderwerp zeer veel links vinden die je mogelijk kan gebruiken.
Beeldbank wordt je nieuwe thuisbasis voor de opzet van je les!
Vergeet niet een comment achter te laten en lid te worden van mijn blog!
Het maken van huiswerk, het inzien van moeilijke woorden en samenvatting maken, zijn toch wel hele saaie dingen voor kinderen. Met 'Wordle' kan je dit veranderen. Met Wordle kan je de nadruk leggen op teksten en moeilijke woorden op een creatieve en leuke manier. Het is tegelijkertijd een handige tool die kinderen zelf kunnen gebruiken.
Op de website van Worlde klik je op: 'Create your own'. Vanaf dat moment wordt er aan je gevraagd om tekst op te geven of een link. Met een link van een website worden herhaaldelijke woorden belangrijker gevonden in de uiteindelijk Wordle en worden standaard Nederlandse woorden weggelaten. Je krijgt automatisch een samenvatting van de tekst; zeer handig!
Voor een toets tik je alle moeilijke woorden in, in het lege veld. De belangrijkste woorden herhaal je twee keer of meer. Hoe vaker je een woord (of zin) herhaalt, hoe groter hij wordt in de uiteindelijke Wordle.
Vergeet niet een comment achter te laten en lid te worden van mijn blog!
In zeer grote groepen online spelletjes spelen klinkt voor vele kinderen logisch; Call of Duty!
Maar de meeste spelletjes op de Xbox/Playstation/Wii speel je met hooguit 20 mensen. Het is ook vaak niet de interactie die kinderen opzoeken maar eerder de speelstijl van hun tegenstander; een computer speelt anders dan een andere speler. Het idee dat je een andere speler hebt verslagen voelt beter dan een npc (non-player character); de computer.
Er zijn enkele kinderen die wel op zoek zijn naar een grotere uitdaging, maar helaas moeten ze voldoen aan enkele voorwaarde voordat ze daadwerkelijk kunnen deelnemen aan deze wereld.
Bijna alle grote online spellen kosten maandelijks geld; dit moeten ouders dus betalen.
De kinderen moeten de Engelse taal zeer goed beheersen; alles is gebaseerd op taal.
De kinderen moeten een goede computer hebben en internetverbinding.
De kinderen moeten redelijk goed kunnen typen voor interactie in het spel.
De kinderen moeten veel taal kennen omtrent gamen: pvp, pve, raiden, guild, dps, lfg et cetera.
Vele kinderen kunnen Engels beter leren door te gamen zo ook met gamertaal. Daarvoor moet het kind wel een autodidact zijn; zelf op zoek gaan naar de kennis. Als kinderen dit doen komen ze natuurlijk uit op Google om hun antwoord te vinden. Het intensief gebruik van Google hoeft niet altijd goed uit te pakken voor jonge kinderen.
Het spelen van online spellen in immens grote groepen noemt met een MMORPG: massively multiplayer online role-playing game, ofwel: Massaal online te spelen rollenspel. In deze online wereld moet je rekening ermee houden dat de interactie met de omgeving een interactie is met alle leeftijden. Het internet is anoniem en is daarom niet altijd de leukste plek om conversaties te voeren. Hoewel er altijd controle is op mensen die schelden en andere overtredingen maken, is dit natuurlijk altijd pas na dat het is gebeurt. Het gedrag dat je vertoont in een online wereld zal hier veel mee te maken hebben; als jij beleefd bent en goed bent in het spel zullen dergelijke situaties niet veel voorkomen.
Een MMORPG heeft ook veel voordelen. Het verbetert je sociale vaardigheden, omgaan met geld, langdurige plannen, topografisch inzicht, waarde hechte aan afspraken, doorzettingsvermogen, Engelse taalvaardigheid en nog veel meer.
De voor-en nadelen van online gaming zal elke opvoeder moeten afwegen. Daarnaast is elk kind uniek en zal hij/zij ook anders omgaan met een 'online community' (de online gemeenschap). Het is daarom ook aan de ouders om te bepalen of het kind er wel aan toe is om in zo een grote wereld vrijuit te spelen.
De meeste MMORPG spelers praten er alleen over met andere spelers; misschien zitten er wel wat spelers in de bovenbouw zonder dat je het wist!
Vergeet niet een comment achter te laten en lid te worden van mijn blog!
20 jaar geleden (op 3 december) is het eerste smsje verstuurd. Een berichtje: 'Merry Christmas' van Neil Papworth naar de directeur van Vodafone, is nu een stuk geschiedenis. Het is niet alleen geschiedenis omdat het zo lang geleden was, maar ook omdat het standaard smsen met hoge snelheid aan het verdwijnen is. Dankzij apps als 'whatsapp' en 'ping' sturen mensen berichten via het internet, en niet via hun provider. Nu kun je stellen dat dit nog altijd een vorm van sms is, maar het actief gebruik van het oorspronkelijke concept daalt zeer snel.
Vergeet niet een bericht achter te laten en lid te worden van mijn blog!
Pesten op het internet is iets nieuws voor opvoeders. Het is een zeer unieke manier van pesten omdat het vele verschillende vormen van media met zich meebrengt. Daarnaast is de anonimiteit en intensiviteit erg divers bij deze vorm van pesten. Zo zijn vervelende mailtjes voor veel kinderen niet echt een punt, maar kunnen aanvallen op Facebook (omdat het voor iedereen zichtbaar is) al snel richting pesten gaan. Het beoordelen (negatief over praten of 'thumps down' met een hele groep) van video's en plaatjes op het internet zijn vormen van pesten.
Het internet is iets waar veel ouders en leerkrachten zich niet mee bemoeien, ook zijn vele opvoeders minder mediawijs dan de kinderen. Het is daarom dat internetpesten soms nooit opgemerkt wordt door ouders en leerkrachten.
Een tijdje geleden is Amanda Todd overleden. Het internet spreekt over haar hoe ernstig zij is gepest en hoe dit uiteindelijk heeft geleidt tot haar dood. In haar YouTube video is te zien waarom. Hoewel ook dit niet lang in de publiciteit zal zijn, internetrages (tragedies of humoristisch) zijn altijd maar van korte duur, is het belangrijk om deze kans te gebruiken om opvoeders aan te spreken; weten wij wel wat onze kinderen online doen? Zijn er protocollen op school voor het internet? Wat weten ouders en leerkrachten eigenlijk en zijn zij wel goed geïnformeerd?
Bij dezen de video:
Nu zou je verwachten dat de comments vol moeten staan met spijtbetuigingen en verhalen van mensen die het (internetpesten) zelf hebben meegemaakt, maar niets is minder waar. De comments staan vol met de meeste walgelijke opmerkingen: 'She deserves it', 'One way ticket to hell' en veel meer. Vandaar ontstaan er weer boze reacties en op deze manier vervaagt het hele idee van de video. Volgens leeftijdsgenoten is het negatief praten een vorm van aandachttrekkerij; gelukkig is dus niet iedereen zo:
Vergeet niet een comment achter te laten en lid te worden van mijn blog!
